صدا صدای خداست

به من مگو که خدا را ندیده ام هرگز

اگر خدا طلبی

خدا در اشک یتیمان رفته از یادست

خدا در آه غریبان خانه بر باد است

اگر خدا خواهی

درون بغض زنان غریب جای خداست

دل شکسته ی هر بینوا سرای خداست

نگاه کن به هزاران ستاره در دل شب

به آسمان بنگر

به آسمان که پر از گوهر است دامانش

به کهکشان که ندانی کجاست پایانش

رونده ایست خدا نام در خم این راه

ببین به دیده ی دل

به فرق ثابت و سیاره جای پای خداست

به من مگو خدارا ندیده ام هرگز

دو دیده را بگشا

ببین چراغ طلا را از پس کوه

طلای نور به دریا و رود می پاشد

به برگ برگ درختان سرود می پاشد

سرود او همه گلنغمه یی برای خداست

مهدی سهیلی