غزلي از امام خميني
غزلي از امام خميني
من خواستار جــــــام مي از دست دلبرم
اين راز با كه گـــويم و اين غم كجا برم
جان باختم بحســرت ديدار روي دوست
پــــــــــروانه دور شمعـم و اسـپند آذرم
اين خـرقه ملوث و سجــــــــــــــاده ريا
آيا شـود كه بـر در ميخــانه بــــــر درم
گــر بسـوي عشـق دهـد جـرعه اي يـار
مستانه جان ز خرقه ي هستي در آورم
پيرم و لـي بگوشه چشمي جـــوان شوم لطفي كه از ســـــــــــراچه آفاق بگذرم
اين راز با كه گـــويم و اين غم كجا برم
جان باختم بحســرت ديدار روي دوست
پــــــــــروانه دور شمعـم و اسـپند آذرم
اين خـرقه ملوث و سجــــــــــــــاده ريا
آيا شـود كه بـر در ميخــانه بــــــر درم
گــر بسـوي عشـق دهـد جـرعه اي يـار
مستانه جان ز خرقه ي هستي در آورم
پيرم و لـي بگوشه چشمي جـــوان شوم لطفي كه از ســـــــــــراچه آفاق بگذرم
posted by Mohammad Kazim Al- Shawai @ 10:34 AM
1 comments
1 Comments:
سلام. شما هم خیلی خوب می نویسید . مخصوا این شعر زیبا از امام راحل...من نشنیده بودمش!
Post a Comment
<< Home